Ντοπιάρικα ορτύκια: Μέρος Ά

Έχουν και την φήμη, αλλά και την χάρη. Μπορεί να τρελάνουν το κυνηγόσκυλο, σίγουρα όμως θα του προσφέρουν μαθήματα ανεπανάληπτα ιδίως σε μια στεγνή περίοδο.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός και ούτε με πήραν και τα χρόνια, μια δεκαετία όμως πίσω είναι μια ολόκληρη ζωή. Παιδί του γυμνασίου τότε με τον πρώτον κυνηγετικό μου σκύλο (μια διασταύρωση πόιντερ με αγγλικό σέττερ και επειδή έφερνε πιο πολύ στο αγγλικό μακρύτρυχο, σέττερ συνήθιζα να λέω στους γνωστούς - Χρωστάω στον συγκεκριμένο σκύλο μια μεγάλη αναφορά, βρίσκεται στα 14 του χρόνια στην δύση της ζωής του) έκανα τουλάχιστον μια και πολλές φορές και δύο ώρες μέχρι να φτάσω στον επιθυμητό σπαρτό, χωρίς μεταφορικό μέσο, το πάθος όμως ήταν αρκετό ξεκινούσα μεσημέρι και έφτανα το βράδυ σπίτι και αν υπήρχε και κάποια συνάντηση τότε η απόσταση έμοιαζε αστεία.

Αν και θεωρώ τον εαυτό μου ορθολογικό διάφοροι συναισθηματισμοί όταν μπουν στην μέση γίνομε πάλι παιδί και ενθουσιάζομαι πάρα πολύ. Πλέον τα πράγματα είναι πιο εύκολα, μεγαλύτερη εμπειρία και η μετακίνηση είναι πιο εύκολη, τα ορτύκια βρίσκονται στα ίδια γνώριμα σημεία και περιμένουν το επόμενο νεαρό κυνηγόσκυλο για να το παιδέψουν.

Φέτος η χρονιά κύλησε με νοτιάδες και αρκετή βροχή. Τα σπαρτά ακόμα και από τον Μάρτη μήνα ήταν απροσπέλαστα και έτσι τα εκπαιδευτικά είχαν αυξημένο βαθμό δυσκολίας και προσέφεραν ικανοποιητικά μαθήματα.

Οι πρώτες πληροφορίες δεν άργησαν να έρθουν, έτσι κοντά στα τέλη του Μάρτη είχαμε αρχίσει εναλλάξ με τα κουτάβια μου τις πρώτες αναζητήσεις. Η πρώτη συνάντηση ήταν λίγο μετά την 25η Μαρτίου. Ήμουν με τον ALf σε ένα μεγάλο σπαρτό με τεράστιες ελιές στον περίγυρο του. Βρισκόμασταν στην άκρη του χωραφιού προς στο τέλος της εκπαίδευσης, το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν και λίγο πριν σκοτεινιάσει. Η προσοχή μου είχε διασπαστεί από κάτι τσίχλες που περνούσαν για να κουρνιάσουν στις διπλανές πορτοκαλιές, δεν ήταν και λίγες μάλιστα. Κοίτα, σκέφτηκα τον χειμώνα δεν υπάρχει ούτε μία εδώ. Δεν είχα αντιληφθεί όμως, ότι κάτι γαργαλούσε την μύτη του ALf  και ότι είχε απομακρυνθεί λιγάκι από μένα. Με την άκρη του ματιού μου ανάμεσα στα μεγάλα λίοδεντρα είδα το πρώτο ορτύκι της σεζόν...