Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Springer και Πέρδικες

Η θηραματική ανομβρία της φετινής χρονιάς άφησε πίσω της πολλά κενά, ιδίως στα νεαρά κουτάβια. Φτάσαμε λοιπόν μέχρι το σχιστό για να κάνουμε κάποια εκπαιδευτικά σε ένα δύσκολο και αρκετά κυνηγημένο θήραμα.

Η θερμοκρασία εκείνη την μέρα ήταν πάνω από τους 20 βαθμούς Κελσίου, Κυριακή απόγευμα στις αρχές Μαρτίου ο ALf και η μικρή LiLa ξεκίνησαν για την πρώτη τους έξοδο στο συγκεκριμένο θήραμα. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές, το μόνο που με φόβιζε ήταν το έδαφος, δεν ήξερα πως θα συμπεριφερθεί το χειρουργημένο γόνατο του ALf σε ένα πολύωρο εκπαιδευτικό.

Με το ξεκίνημα ο ALf έδειξε το ταλέντο του, μεθοδικότητα με έναν αργό και σταθερό ρυθμό λες και είχε μια νοητή σκούπα πίσω του (αν δεν τον είχα δει πρόσφατα στον κάμπο, θα έλεγα πως είναι γεννημένος για το βουνό). Η  LiLa αρχικά ακολουθούσε τον ALf, αλλά ύστερα από λίγο και με αρκετή ενθάρρυνση πέτυχα τον στόχο μου. Παράλληλη και ανεξάρτητη έρευνα από τα δύο springerakia. Η αλήθεια είναι πως δεν κουράστηκα και αρκετά, απλά στο παρελθόν είχα προσπαθήσει για αυτό με ξεχωριστές εξόδους κτλ κτλ.

Το πρώτο θήραμα δεν άργησε να βγει ήταν ένας κότσυφας από ένα πυκνό ο οποίος ήταν αρκετός να τα ενθουσιάσει και να τους κινήσει το ενδιαφέρων. Είχαν περάσει περίπου 45 λεπτά χωρίς κάποια αξιόλογη συνάντηση. Είμαι σίγουρος πως είχαμε βρει όλες τις χελώνες της περιοχής,  αλλά όλα αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Συνάντησα έναν άλλο κυνηγό που ούτε αυτός είχε σηκώσει κάτι, φαντάσου τι θα έγινε εδώ το πρωί μου απάντησε από κόσμο για να μην υπάρχει τίποτα. 

Ανέβηκα ψηλά προς τον λόφο, ακολούθησα τον ALf για ακόμα μια φορά και δεν βγήκα χαμένος. Είχε κάποια μέτρα που κάτι γαργαλούσε την μύτη του και τον τραβούσε προς τα εκεί. Ξαφνικά, ένα μικρό κοπαδάκι σηκώθηκε κάποια μέτρα μπροστά του, το γνωστό κλαφούνισμα εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια. Αυτό τελικά λαμβάνει χώρα αφού ξεσηκωθεί το θήραμα και γίνει αντιληπτό, είναι μια όμορφη ακουστική προειδοποίηση.

Οι πέρδικες χάθηκαν και σκόρπισαν μέσα σε μια μεγάλη ρεματιά, οι επόμενες ώρες κύλησαν πολύ όμορφα, είχαμε αρκετές συναντήσεις με πουλιά που κοτάριζαν αρκετά και έδωσαν αρκετές εμπειρίες στα άπειρα κουτάβια μου.

Για το μόνο που μετάνιωσα είναι ότι δεν πήρα την κάμερα μαζί μου να αποθανατίσω αυτές τις όμορφες στιγμές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου