Μια πολύ κρύα μέρα του φετινού Γενάρη αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε για ένα πρωινό καρτέρι τσίχλας, ήταν ακόμα δύο φίλοι μαζί με μένα. Η θερμοκρασία σύμφωνα με το θερμόμετρο του αυτοκινήτου ήταν στους 5 υπό το μηδέν. Ήταν ένα πάρα πολύ κρύο πρωινό.
Η τοποθεσία ήταν ορεινή περίπου στα 500 μέτρα μέσα σε μια ρεματιά με πυκνή βλάστηση γεμάτη από φτέρες, κισσούς, βιτσινιές και πλατάνια και στον περίγυρο ελιές και αμπέλια. Στο καρτέρι τα χέρια είχαν ξυλιάσει και με δυσκολία μπορούσες να γεμίσεις το όπλο. Οι πρωινές τσίχλες ήταν ελάχιστες και μετά περίπου από μια ώρα ξεκινήσαμε για ένα μικρό περπατητό.
Το Τοπίο
Ο ALf βρισκόταν στο στοιχείο του, ένα σφικτό μέρος που μπορούσε να χωθεί για όση ώρα ήθελε μέσα σε αυτό. Δεν πέρασαν πάνω από δύο λεπτά και τον είδα να έρχεται προς τα μένα σιγά σιγά. Ήταν το χαρακτηριστικό περπάτημα της επαναφοράς. Κάτι θα βρήκε σκέφτηκα μιας και με έχει συνηθίσει, ουκ ολίγες φορές έχει γυρίσει με κάποιο θήραμα που δεν ήταν δικό μου.
Κάτι κρατάει φώναξα στον φίλο μου, δεν μπορούσα να διακρίνω από μακριά τι ήταν αυτό. Μπεκάτσα, του φώναξα ξαφνικά, καθώς είδα την όμορφη μακριά μύτη της να ξεπροβάλει. Πως την βρήκε σκέφτηκα, πως την έπιασε. Χίλιες σκέψεις πέρασαν αστραπιαία στο μυαλό μου, την έπιασα στα χέρια και ένιωσα την ζεστασιά ενός φρέσκοχτυπημένου θηράματος. Απόρησα, νόμιζα πως ήταν αρκετή ώρα νεκρή, τουλάχιστον κάποιες ώρες, έκανα λάθος. Ο ALf είχε τρελαθεί, η μυρωδιά, το μέγεθος δεν ξέρω τι ήταν αυτό που τον έκανε να ψάχνει αργότερα με τόση μανία.
Αφήνω στην φαντασία του αναγνώστη για το πώς έφτασε στο στόμα του, μιας και εγώ μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω.
Κάτι κρατάει φώναξα στον φίλο μου, δεν μπορούσα να διακρίνω από μακριά τι ήταν αυτό. Μπεκάτσα, του φώναξα ξαφνικά, καθώς είδα την όμορφη μακριά μύτη της να ξεπροβάλει. Πως την βρήκε σκέφτηκα, πως την έπιασε. Χίλιες σκέψεις πέρασαν αστραπιαία στο μυαλό μου, την έπιασα στα χέρια και ένιωσα την ζεστασιά ενός φρέσκοχτυπημένου θηράματος. Απόρησα, νόμιζα πως ήταν αρκετή ώρα νεκρή, τουλάχιστον κάποιες ώρες, έκανα λάθος. Ο ALf είχε τρελαθεί, η μυρωδιά, το μέγεθος δεν ξέρω τι ήταν αυτό που τον έκανε να ψάχνει αργότερα με τόση μανία.
Αφήνω στην φαντασία του αναγνώστη για το πώς έφτασε στο στόμα του, μιας και εγώ μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω.
Ο ALf με την Πρώτη του Μπεκάτσα
Σε μια πυκνή ρεματιά, στην οποία δεν είχα οπτική επαφή μαζί του και αδύνατη πρόσβαση, άκουσα ξανά το γνωστό κλαφούνισμα δεν έδωσα σημασία, ακόμα δεν γνώριζα τον σκύλο μου. Η μέρα έκλεισε με μια ακόμα μπεκάτσα την οποία δεν μπορώ να σας την περιγράψω, άκουσα μονάχα δύο τουφεκιές και είδα ένα υπέροχο απόρτ. Ήταν ένα κυνήγι μοναδικό με απερίγραπτες συγκινήσεις και αναμνήσεις που δύσκολα θα ξεχαστούν.
Τα Αποτέλεσμα της Ημέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου